admin

औषधं न घेताही कोणतेही दुखणे तुमची पाठ कायमची सोडू शकते. त्यासाठी जेव्हा काही दुखतं तेव्हां ‘माझं काय चुकलं?’ हा प्रश्‍न आपण सर्वात आधी स्वतःला विचारायला हवा. खूप वेळ बसणार्‍यांची पाठ दुखणारच, जास्त वेळ उभं राहणार्‍यांची कंबर दुखणारच. पण त्यातही पोकही काढून बसणं, जड वस्तू उचलणं किंवा अचानक कसंही वाकणं या चुका आपण सर्रास करत असतो. […]

सामान्यत: मानवी पेशींची झीज झाली, कार्य संपले की त्या मरतात. मरताना नवीन पेशी निर्माण करतात आणि स्वतःचे सर्व ज्ञान त्यांना प्रदान करतात. काही विकृतीमुळे (जसे की, संसर्ग/इन्फेक्शन) काही पेशींचा आकार मूळ पेशीपेक्षा बदलतो. त्यामुळे मेंदूला त्याचे आकलन होत नाही आणि मेंदू त्यांना कोणतीही सूचना देत नाही. मेंदूपासून सूचना न मिळाल्यामुळे त्या कोणतेही काम करीत नाहीत.

‘मोडेन पण वाकणार नाही’ अशी प्रवृत्ती बहुतांशी लोकांमध्ये असते. हा जसा मनाचा ताठपणा असतो तसाच शरीरामध्ये पाठीचा कणा असतो. जो आपल्या शरीराचा मुख्य आधार असतो आणि तो जर का वाकला तर भले भले लोक मोडलेले दिसतात. या मणक्याची रचनाही अशी की, 33 मणके एकमेकांवर रचून आपल्या पाठीलाच नव्हे तर संपूर्ण शरीराला आधार देतात. वरचं शरीर

माणूस हा सवयीने घडत असतो. सवयीचे रूपांतर पुढे संस्कारांमध्ये होते. संस्कारांचा चांगला-वाईट परिणाम त्या माणसावर होत असतो. अशाच चुकीच्या सवयींमुळे माणसाचे शरीर आजारी पडत असते. आणि त्यावरचा सर्वात रूजलेला संस्कार म्हणजे गाठा डॉक्टर आणि खा गोळी ! त्यामुळेच डॉक्टर आणि औषधांशिवाय आपण बरे होऊ शकतो, हे माणसाच्या पचनीच पडत नाही. बरं ! हे मॉडर्न मेडिकल

‘मान’ हा शरीरातील महत्वाचा अवयव आहे. एकवेळ समाजातला ‘मान’ कमी झाला तरी चालू शकते पण ताठ मानेनं जगण्याची प्रत्येकाची इच्छा असते. आता काही वेळा मान आखडते, दुखते तेव्हां आपण किती सहजपणे मान मोडतो आणि मान कट्कन मोडलीही जाते. हा आपल्याकडची प्राचीन उपचार पध्दती. पण आत्ताच्या काळात ती अजिबात लागू पडत नाही. कारण पूर्वीची माणसं सकस

‘युती’ ही केवळ राजकारणातच नसते तर आपल्या शरीरातही अनेक युत्या झालेल्या आहेत. किंबहुना ‘युती’ किंवा ‘संधी’ आहे म्हणून आपलं शरीर टिकून आहे. अर्थात त्यासाठी प्रत्येक ‘संधी’मध्ये सुसंवाद हवाच; नाहीतर ‘वात’ आलाच म्हणून समजा. आकाश-वायू-अग्नी-जल आणि पृथ्वी या पंचतत्वांची संधी अशीच सांभाळावी लागते. त्यात कुठेही बिघाड झाला तर वात किंवा इतर आजार होणारच. सकाळी उठल्यावर तुमची

आई कुठे काय करते? हा प्रश्‍न अगदी योग्य आहे. पण तो केवळ तिच्या तब्येतीबाबतीतच. कारण आई किंवा घरातली स्त्री इतकी कामे करते की, ती ‘अष्टभुजा’ किंवा ‘दशभुजा’ असती तर फार बरे झाले असते. सकाळी उठल्यापासून ते रात्री झोपेपर्यंत सर्वांचं सर्व काही बघणं आणि करणं ही सोपी गोष्ट नाही. त्यातही सर्वांच्या मर्जी आणि लहरी सांभाळणे तर

पूर्वी सहजपणे संतती होत असे. पण कालांतराने यामध्ये ‘हम दो-हमारे दो’ असं होत होत आता ‘एकच पुरे’ हा ट्रेंड आलेला आहे. बरं, हे एक मूल होणंही आता तितकं सोपं राहिलेलं दिसत नाही. तुम्ही वर्तमानपत्र चाळून बघा. संतती प्राप्ती केंद्र म्हणजेच आयव्हीएफ सेंटर्सच्या पानभर जाहिराती तुम्हांला सहजपणे आढळतील. ह्या केंद्रात जाणार्‍या तरूण जोडप्यांची संख्याही लक्षणीय दिसते.त्यातही

आपल्याकडच्या महिलांना परमेश्‍वराने अफाट शक्ती दिलेली आहे असे आपण कौतुकानं म्हणतो. पण खरंच, महिला किती काम करतात आणि त्याहीपेक्षा किती त्रास सहन करतात हे सर्वसामान्य माणसाच्या ताकदीच्याही पलीकडचे आहे. घरातली कामे, बाहेरची कामे आणि त्याबरोबरच भावनिक चढउतार ह्या सर्वांचा महिलांच्या प्रकृतीवर वाईट परिणाम होतच असतो. स्वतः स्त्रीने जरी त्याकडे कितीही दुर्लक्ष केले तरीही काही दिवसांनी

प्रत्येक स्त्रीला महिन्यातले ‘ते 4 दिवस’ जरा त्रासदायकच ठरतात. पण असं काय घडतं त्या 4 दिवसात, ज्यामुळे आपल्याला त्रास होतो? तर ह्याचं सोप्या भाषेतलं उत्तर म्हणजे आपल्या शरीरातील प्रजनन संस्थेवर जो ‘ओव्हरलोड’ येतो, ते शरीर बाहेर टाकून देतं. आता हा ‘ओव्हरलोड’ कशामुळे येतो तर आपल्याच चुकीच्या जीवनशैलीमुळे ! आपण जे दूषित अन्न खातो, पोषक आहार