आपले विचार व उच्चार कंपनस्वरूप ‘अक्षर’ राहतात. आपल्याशी संबंधित कुणीही केलेल्या तत्सम विचार व उच्चारांची कंपने त्यास येऊन मिळत असतात. ही कंपने आवश्यक प्रमाणात निर्माण झाली की, तो विचार फलद्रूप होतो. परिस्थितीस चांगले किंवा वार्इट समजत नाही. आपला चांगला विचारही फलित होतो आणि वार्इट विचारही पूर्णत्वास जातो. मागण्यांची एक शृंखला मन निर्माण करते. रांगेत असणाऱ्या या मागण्या एक-एक करून अनुभवास येतात.
आज एखादी गोष्ट मी मागितली तर ती इच्छा रांगेत शेवटी जाते. पूर्वी मागितलेल्या मागण्यांचा आधी नंबर लागत असतो. त्या मागणीसाठी लागणाऱ्या आवश्यक ऊर्जेचा संचय जर सूक्ष्म देहात असेल तरच ती मागणी पूर्ण होते, अन्यथा नंबर येऊनही तिष्ठत उभी राहते. आत्मा अविनाशी असल्यामुळे ही क्रिया जन्मानुजन्म सुरू राहते. इच्छा, अपेक्षा, आकांक्षा या पूर्णत्वाला जातच असतात. इच्छा पूर्णत्वास जाते तेव्हा साठलेल्या ऊर्जेचे स्थूलात रूपांतरण होते व सूक्ष्मदेह तेवढा रिकामा होतो. त्यामुळेच एखादी मनोकामना पूर्ण झाल्यावर हलके वाटते. जोपर्यंत विचारांच्या या ऊर्जेचा संचय सूक्ष्म देहात असतो, स्थूल देहास आवश्यक असणाऱ्या ऊर्जेची कमतरता भासते. जे अनारोग्यास कारणीभूत ठरते.
स्वयंपूर्ण उपचारांतर्गत देहात साठलेली अतिरिक्त ऊर्जा वातावरणात मुक्त केली जाते. मात्र ती ऊर्जा रुग्णानेच आजवर साठवलेली असल्यामुळे, त्यानेच परमेश्वराकडे मनापासून ती मुक्त व्हावी यासाठी प्रार्थना करावी लागते. ‘परमेश्वर’ ही कोणी व्यक्ती नसून परमतत्त्व नियंत्रित करणारी ब्रह्मांडीय शक्ती आहे. ईश्वर म्हणजे नियंत्रित करणे, आणि ईश्वर म्हणजे नियंत्रित करणारी शक्ती – हे येथे समजून घ्यावे.
एक वाहन जीर्ण झाले तर आपण ते बदलतो व नवीन वाहनातून पुढचा प्रवास सुरू ठेवतो. तसेच जन्मानुजन्माचा प्रवास निरनिराळ्या देहातून सुरू असतो. देह चालविणारा चालक म्हणजे आत्मा, जन्मानुजन्माच्या इच्छा-आकांक्षांची साठवणूक सामानाच्या रूपाने वाहत असतो. प्रत्येक प्रवासात हे सामान (कामना) कमी होते किंवा वाढते. खरंतर हे सामान शून्य करण्यासाठीचा हा प्रवास आहे. मात्र मनुष्य ते विसरतो. जेव्हा सामान (कर्म) संपते, तेव्हा ऊर्ध्वगतीचा प्रवास सुरू होतो.
अध्यात्म म्हणजे 'आद्य + आत्मन्' म्हणजे 'आत्म्याच्या मुळापर्यंत जाणे' किंवा आत्मज्ञान (अनंताचे ज्ञान)...
संपूर्ण निसर्ग पंचतत्त्वांपासून बनलेला आहे. तत्त्व म्हणजे नियम. निसर्गाच्या उत्पत्तीस, जडणघडणीस आणि...
मानवी देहातील सात योगिक चक्रांच्या अस्तित्वाबद्दल योगशास्त्रात सांगितले आहे. ज्याप्रमाणे भौतिक देहात....
मुद्रा हा शब्द संस्कृत धातु ‘मुद्’ म्हणजेच ‘आनंदित होणे’ यापासून तयार झाला आहे. ‘शारदातिलक’ या ग्रंथात...
आपले विचार व उच्चार कंपनस्वरूप ‘अक्षर’ राहतात. आपल्याशी संबंधित कुणीही केलेल्या तत्सम विचार...
क्षर म्हणजे नाशवंत आणि ज्याला क्षर नाही ते ‘अक्षर’. अक्षर म्हणजे अविनाशी, शाश्वत, अक्षय तत्त्व. विचारांचे...
