पातंजल योगसूत्रात “देशबन्धश्चित्तस्य इति धारणा” असे वर्णन आहे. धारणेच्या संदर्भात देश म्हणजे कोणतेही “साध्य”. आणि या साध्यावर चित्त बांधून ठेवणे, ही झाली धारणा. सर्व चराचराविषयी समान बुद्धी ठेवणे, मन काबूत ठेवणे, स्थिर करणे, पूर्वग्रहदूषित न राहता, चित्त साध्यावर एकाग्र करणे. जागृतावस्थेत चित्त संपूर्ण शरीरभर संचार करीत असते. ज्ञानेंद्रिये विषयाचे ग्रहण करीत असतात तर कर्मेंद्रिये कर्मरत असतात. त्या वेळी चित्त त्या त्या विषयावर अथवा शरीराच्या त्या त्या भागावर स्थिर होत असते. विषयासक्ती सोडून ही स्थिरता जाणीवपूर्वक शरीराच्या कोणत्याही भागावर किंवा एखाद्या वस्तूवर आणणे म्हणजे धारणा. धारणेसाठी शरीरांतर्गत देश जसे चक्रस्थान (तालू, भ्रूमध्य, कंठ, हृदय, नाभी, जननेंद्रिय, गुदाची शिवण) निवडले, तर ती आध्यात्मिक धारणा होय.